[vimeo]http://vimeo.com/76862856[/vimeo]
Ο Jeremy καταδικάστηκε την Πέμπτη 15/11 σε δεκαετή φυλάκιση.
Ακολουθεί η πολιτική του απολογία:
Καλημέρα. Σας ευχαριστώ για αυτήν την ευκαιρία. Το όνομά μου είναι Jeremy Hammond και είμαι εδώ για να καταδικαστώ για δραστηριότητες hacking που διεξήχθησαν κατά την διάρκεια της ενασχόλησής μου με τους Anonymous. Είμαι προφυλακισμένος στο MCC για τους τελευταίους 20 μήνες και είχα πολύ χρόνο για να σκεφτώ το πώς θα μπορούσα να εξηγήσω τη δράση μου.
Πριν ξεκινήσω, θα ήθελα να χρησιμοποιήσω λίγο χρόνο για να τιμήσω τη δουλειά που έχουν κάνει οι άνθρωποι που με στήριξαν. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους δικηγόρους και όσους άλλους έχουν εργαστεί για την υπόθεσή μου: την Elizabeth Fink, την Susan Kellman, τη Sarah Kunstler, την Emily Kunstler, την Margaret Kunstler και τον Grainne O’Neill. Επίσης Θέλω να ευχαριστήσω την εθνική ομάδα δικηγόρων (National Lawyers Guild), το Δίκτυο Υπεράσπισης και Αλληλεγγύης για τον Jeremy Hammond, τους Free Anons, το Δίκτυο Αλληλεγγύης Anonymous, τον Αναρχικό Μαύρο Σταυρό και όλους τους άλλους που με βοήθησαν γράφοντας υποστηρικτικές επιστολές, που μου έστειλαν γράμματα, που παρέστησαν στο δικαστηρίο και αυτούς που διέδωσαν την υπόθεσή μου. Επίσης θέλω να στείλω ένα δημόσιο χαιρετισμό στους αδελφούς και τις αδελφές μου πίσω από τα κάγκελα αλλά και εκείνους που είναι ακόμα εκεί έξω και αγωνίζονται κατά της εξουσίας.
Οι πράξεις πολιτικής ανυπακοής και άμεσης δράσης για τις οποίες καταδικάζομαι σήμερα συμβαδίζουν με τις αρχές της κοινότητας και της ισότητας που καθοδήγησαν τη ζωή μου. Έκανα χάκινγκ [σημ.μτφ: χρήση δεξιοτήτων για μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση σε δεδομένα] σε δεκάδες εταιρείες υψηλού προφίλ και κυβερνητικούς θεσμούς, κατανοώντας απόλυτα ότι αυτό που έκανα ήταν παράνομο και ότι οι δράσεις μου θα με προσγείωναν πίσω στην ομοσπονδιακή φυλακή. Αλλά ένιωθα ότι είχα την υποχρέωση να χρησιμοποιήσω τις ικανότητές μου για να εκθέσω και να αντιμετωπίσω την αδικία – και να φέρω την αλήθεια στο φως.
Θα μπορούσα να πετύχω τους ίδιους στόχους με νόμιμα μέσα; Έχω δοκιμάσει τα πάντα, από την συλλογή υπογραφών έως και την ειρηνική διαμαρτυρία και διαπίστωσα ότι οι εξουσιαστές δε θέλουν η αλήθεια να αποκαλύπτεται. Όταν μιλάμε για την αλήθεια στην εξουσία, στην καλύτερη περίπτωση αγνοούμαστε και στη χειρότερη μας καταστέλουν βίαια. Αντιμετωπίζουμε μια δομή εξουσίας που δεν σέβεται τους δικούς της κανόνες ελέγχων και ισορροπιών, πόσο μάλλον τα δικαιώματα των πολιτών ή και της διεθνούς κοινότητας.
Η ένταξή μου στην πολιτική έγινε όταν ο Τζορτζ Μπους νόθεψε τις προεδρικές εγκλογές το 2000, έπειτα εκμεταλλέυτηκε το κύμα ρατισμού και πατριωτισμού μετά τις 11/9 για να ξεκινήσει ένα ιμπεριαλιστικό πόλεμο χωρίς πρόκληση ενάντια στο Ιράκ και το Αφγχανιστάν. Βγήκα στους δρόμους διαμαρτυρόμενος, πιστεύοντας αφελώς ότι οι φωνές μας θα ακουστούν στην Ουάσινγκτον και ότι θα μπορούσαμε να σταματήσουμε τον πόλεμο. Αντί αυτού, στιγματηστίκαμε ως προδότες, μας χτυπήσαν και μας συνέλαβαν.
Είχα συλληφθεί για διάφορες πράξεις πολιτικής ανυπακοής στους δρόμους του Σικάγο, όμως το 2005 ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποίησα τις γνώσεις μου στους υπολογιστές ενείδει πολιτικής διαμαρτυρίας παραβιάζοντας τον νόμο. Συνελήφθησα από το FBI για το χακάρισμα υπολογιστών μιας ακροδεξιάς, φιλοπολεμικής οργάνωσης με όνομα Protest Warrior, μια οργάνωση που πουλούσε ρατσιστικές μπλούζες στην ιστοσελίδα της και παρενοχλούσε οργανώσεις που ήταν κατά του πολέμου. Κατηγορήθηκα σύμφωνα με τον νόμο Απάτης και Κατάχρησης Υπολογιστών, και η “προκαλούμενη ζημία” στην υποθεσή μου αυθαίρετα υπολογίστηκε πολλαπλασιάζοντας τις 5000 πιστωτικές κάρτες της βάσης δεδομένων της Protest Warrior με $500, φτάνοντας τα $2.5 εκατομμύρια. Οι κατευθυντήριες γραμμές της καταδίκης μου υπολογίστηκαν βάσει της ζημίας, έστω και αν ούτε μια πιστωτική κάρτα δεν χρησιμοποιήθηκε ή διαδόθηκε από εμένα ή κάποιον άλλο. Καταδικάστηκα σε 2 χρόνια φυλακή.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στην φυλακή είδα την άσχημη πραγματικότητα του πώς ένα σύστημα ποινικής δικαιοσύνης καταστρέφει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων που βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα. Η εμπειρία μου ισχυροποίησε την αντίθεσή μου στις κατασταλτικές μορφές εξουσίας και την ανάγκη να ορθώνεις το ανάστημά σου για αυτά που πιστεύεις.
Όταν αφέθηκα ελεύθερος, ήμουν διατεθειμένος να συνεχίσω τη ενασχόληση μου στους αγώνες για κοινωνική αλλαγή. Δεν ήθελα να πάω πίσω στην φυλακή, έτσι επικεντρώθηκα στην συμβατική κοινοτική οργάνωση. Με την πάροδο του χρόνου απογοητεύτηκα με τα όρια των ειρηνικών διαμαρτυριών, βλέποντάς τις ως ρεφορμιστικές και χωρίς αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση Ομπάμα συνέχισε τους πολέμους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, η χρήση μη επανδρομένων κατασκοπευτικών αεροσκαφών αυξήθηκε , και απέτυχε να κλείσει το Γκουαντάναμο.
Εκείνη την περίοδο είχα αρχίσει να παρακολουθώ τη δουλειά ομάδων όπως του Wikileaks και των Anonymous. Ήταν πολύ ενθαρρυντικό να βλέπουμε τις ιδέες του hactivism να αποδίδουν καρπούς. Ήμουν ιδιαίτερα συγκινημένος από την ηρωική δράση της Chelsea Manning, που αποκάλυψε τις αγριότητες που διαπράχθηκαν από τις Αμερικάνικες δυνάμεις στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Πήρε ένα τεράστιο προσωπικό ρίσκο διαρρέοντας αυτές τις πληροφορίες – πιστεύοντας ότι η κοινωνίαείχε το δικαίωμα να γνωρίζει και ελπίζοντας ότι οι αποκαλύψεις της θα είναι ένα θετικό βήμα για να σταματήσουν αυτές οι κακοποιήσεις. Είναι αποκαρδιωτικό να μαθαίνεις για την απάνθρωπη μεταχείρισή της σε στρατιωτικές μονάδες απομόνωσης.
Σκέφτηκα πολύ και σκληρά για την επιλογή αυτής της πορείας. Έπρεπε να ρωτήσω τον εαυτό μου, αν η Chelsea Manning έπεσε στον αβυσσαλέο εφιάλτη της φυλακής παλεύοντας για την αλήθεια, θα μπορούσα εγώ, έχοντας καλές προθέσεις, να κάνω λιγότερα, αν ήμουν ικανός; Σκέφτηκα ότι ο καλύτερος τρόπος να δείξω την αλληλεγγύη μου ήταν να συνεχίσω την δράση που εκθέτει και συγκρούεται με την διαφθορά.
Μπήκα στους Anonymous πιστεύοντας στην αυτόνομη, αποκεντρωμένη άμεση δράση. Εκείνο τον καιρό οι Anonymous συμμετείχαν σε επιχειρήσεις για την στήριξη των εξεγέρσεων της Αραβικής Άνοιξης ενάντια στη λογοκρισία και για την υπεράσπιση του Wikileaks. Είχα αρκετά να προσφέρω, συμπεριλαμβανομένων τεχνικών γνώσεων, και πως να αρθρώνονται καλύτερα ιδέες και οι στόχοι. Ήταν μια συναρπαστική εποχή – η γέννηση ενός ψηφιακού κινήματος, όπου οι ορισμοί του χακτιβισμού και τα όριά του ήταν υπό διαμόρφωση.
Με ενδιέφερε ιδιαίτερα η δουλειά των χάκερς LulzSec που κατάφεραν να σπάνε τα συστήματα σημαντικών στόχων και αποκτούσαν όλο και περισσότερο πολιτικό χαρακτήρα. Εκείνη την περίοδο, άρχισα να μιλώ με τον Sabu, που ήταν πολύ ανοικτός να μιλά για τα hacks που υποτίθεται ότι έκανε, και ενθάρρυνε τους χάκερς να ενωθούν και να επιτεθούν σε μεγάλα κυβερνητικά και εταιρικά συστήματα υπό την αιγίδα των Anti Security. Όμως την πρώτη κιόλας περίοδο της συμμετοχής μου, οι υπόλοιποι LulzSec χάκερς συνελλήφθησαν, αφήνοντάς με μόνο μου να χακάρω συστήματα και να γράφω ανακοινώσεις. Έπειτα έμαθα ότι ο Sabu ήταν ο πρώτος συλληφθέντας και ότι καθόλη την περίοδο που του μιλούσα ήταν πληροφοριοδότης του FBI.
Οι Anonymous είχαν εμπλακεί επίσης και στα πρώτα στάδια του Occupy Wall Street. Συμμετείχα συχνά στο δρόμο ως μέλος του Occupy Chicago και ήμουν πολύ ενθουσιασμένος που έβλεπα ένα παγκόσμιο μαζικό κίνημα ενάντια στις αδικίες του καπιταλισμού και του ρατσισμού. Μετά από μερικούς μήνες, οι “καταλήψεις” έφτασαν στο τέλος τους με κατασταλτικά μέτρα της αστυνομίας και μαζικές συλλήψεις των διαδηλωτών που εκδιώχθηκαν από τα δικά τους, δημόσια πάρκα. Η καταστολή των Anonymous και του κινήματος Occupy διαμόρφωσε τον χαρακτήρα του AntiSec για τους επόμενους μήνες – η πλειονότητα των επιθέσεων εναντίον της αστυνομίας, ήταν αντίποινα σε συλλήψεις των συντρόφων μας.
Έθεσα ως στόχο τα συστήματα υπηρεσιών επιβολής του νόμου, λόγω του ρατσισμού και της ανισότητας με την οποία επιβάλλεται το ποινικό δίκαιο. Στοχοποίησα τους κατασκευαστές και διανομείς στρατιωτικών και αστυνομικών εξοπλισμών που κερδοφορούν πουλώντας πολεμικό οπλισμό ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για να εξυπηρετηθούν τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ στο εξωτερικό και για την καταστολή του λαού στο εσωτερικό της χώρας. Στοχοποίησα επιχειρήσεις ασφάλειας πληροφοριών γιατί εργάζονται μυστικά για την προστασία των κρατικών και εταιρικών συμφερόντων και παραπληροφορούν εις βάρος ατομικών δικαιωμάτων, υπομονεύοντας και απαξιώνοντας ακτιβιστές, δημοσιογράφους και άλλα άτομα που αναζητούν την αλήθεια.
Δεν είχα ξανακούσει για την Stratfor, μέχρι που ο Sabu μου την γνωστοποίησε. Ο Sabu ενθάρρυνε τον κόσμο να επιτίθεται σε συστήματα και βοηθούσε να οργανώνονται και να διευκολύνονται οι επιθέσεις. Μου γνωστοποίησε κενά ασφαλείας στόχων που μετέφεραν άλλοι χάκερ, έτσι ήταν για εμένα μια μεγάλη έκπληξη όταν έμαθα ότι ο Sabu εργαζόταν για το FBI όλον αυτόν τον καιρό.
Στις 4 Δεκεμβρίου 2011, Ο Sabu προσεγγίστηκε από ένα χάκερ που είχε καταφέρει να μπει στη βάση δεδομένων των πιστωτικών καρτών της Stratfor. Ο Sabu, υπό το βλέμμα των κυβερνητικών προϊσταμένων του, κάλεσε τον χάκερ στο κλείστο chatroom της Antisec, όπου μας μετέφερε τους συνδέσμους για να κατεβάσουμε ολόκληρη τη βάση δεδομένων και το πρώτο ευάλωτο σημείο πρόσβασης στα συστήματα της Stratfor.
Πέρασα αρκετό καιρό ερευνώντας την Stratfor και εξετάζοντας τις πληροφορίες που μας δόθηκαν και αποφάσισα ότι οι δραστηριότητές τους και οι πελάτες τους τούς καθιστούσαν άξιο στόχο. Το βρήκα αρκετά ειρωνικό ότι η πλούσια και ισχυρή πελατειακή βάση της Stratfor χρησιμοποιούσε τις πιστωτικές τους κάρτες για να κάνει δωρεές σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, αλλά ο κύριος ρόλος της επίθεσης ήταν η προσπάθεια απόκτησης της βάσης δεδομένων των email της Stratfor όπου συνήθως βρίσκονται όλα τα βρώμικα μυστικά.
Μου πήρε πάνω από μια βδομάδα να αποκτήσω επιπλέον πρόσβαση στα εσωτερικά συστήματα της Stratfor, αλλά τελικά κατάφερα να μπω στο σέρβερ με τα email. Το πλήθος των πληροφοριών ήταν τεράστιο και χρειαζόμασταν διάφορους σέρβερς δικούς μας για να μεταφέρουμε τα email. Ο Sabu, που ήταν μπλεγμένος σε κάθε σημείο της επιχείρησης, πρόσφερε ένα σέρβερ, ο οποίος ήταν του FBI και βρισκόταν υπό παρακολούθηση. Τις επόμενες βδομάδες, τα email μεταφέρθηκαν και οι πιστωτικές κάρτες χρησιμοποιήθηκαν για δωρεές, τα συστήματα της Stratfor διαλύθηκαν και υπέστησαν deface [σημ.μτφ.: “deface” είναι η αλλαγή της αρχικής σελίδας π.χ. αντί της συνηθισμένης αρχικής σελίδας, ο/η χρήστης/στρια βλέπει μηνύματα ή/και βίντεο]. Το γιατί το FBI μας έφερε σε επαφή με τον χάκερ που βρήκε το αρχικό κενό ασφαλείας και μας επέτρεψε να συνεχίσουμε παραμένει ακόμα μυστήριο.
Ως αποτέλεσμα του χακαρίσματος της Stratfor, μερικοί από τους κινδύνους της ανεξέλεγκτης ιδιωτικής βιομηχανίας συλλογής πληροφοριών είναι πλέον γνωστοί. Έχει αποκαλυφθεί μέσω του WikiLeaks και άλλων δημοσιογράφων ανά τον κόσμο ότι η Stratfor συντηρούσε ένα παγκόσμιο δίκτυο πληροφοριοδοτών που τους χρησιμοποιούσαν για να συμμετάσχουν σε διεισδυτικές και ενδεχομένως παράνομες δραστηριότητες παρακολούθησης εκ μέρους μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών.
Μετά την Stratfor, συνέχισα να σπάω συστήματα άλλων στόχων, χρησιμοποιώντας ένα ισχυρό “zero day exploit” [σημ.μτφ: εκμετάλλευση ευπαθειών ασφαλείας που δεν έχουν δημοσιοποιηθεί] που μου επέτρεπε να έχω διαχειριστικά δικαιώματα στα συστήματα που έτρεχαν το διάσημο λογισμικό Plesk για σέρβερ. Ο Sabu μου ζήτησε αρκετές φορές να του δώσω το exploit αλλά αρνήθηκα. Χωρίς να έχει ο ιδιος ανεξάρτητη πρόσβαση στο χακαρισμένο σύστημα, ο Sabu συνέχισε να μου δίνει λίστες με ευάλωτους στόχους. Απέκτησα πρόσβαση σε διάφορες ιστοσελίδες που μου παραχώρησε και ανέβαζα τις κλεμμένες ηλεκτρονικές διευθύνσεις και τις βάσεις δεδομένων στον σέρβερ του FBI και παρέδιδα κωδικούς και κενά ασφαλείας στον Sabu (κατά συνέπεια και στο FBI) που του επέτρεπαν να ελέγχει τους στόχους.
Αυτές οι εισχωρήσεις, όλες προτεινόμενες από τον Sabu εν συνεργασία με το FBI, έχουν επηρεάσει χιλιάδες ιστοσελίδες και αποτελούνται κυρίως από ξένες κυβερνητικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου και αυτές της Βραζιλίας, Τουρκίας, Ιράν, XXXXXX, XXXXX, XXXXXXXX, XXXXXXX και XXXXXX XXXXXXX. Για παράδειγμα, ο Sabu και εγώ προσφέραμε πρόσβαση σε πληροφορίες για χάκερς που εκ των υστέρων κατέστρεψαν και έκαναν deface[βλέπε σημείωση παραπάνω] σε αρκετές κρατικές σελίδες στην ΧΧΧΧΧ. Δεν ξέρω πως χρησιμοποιούσε άλλες πληροφορίες που του παρείχα, αλλά πιστεύω ότι η κυβερνητική συλλογή και χρήση αυτών των πληροφοριών πρέπει να ερευνηθεί.
Η κυβέρνηση γιορτάζει την καταδίκη και τη φυλάκισή μου, ελπίζοντας ότι έτσι θα κλείσει την πόρτα σε όλες τις πτυχές αυτής της ιστορίας. Εγώ ανέλαβα την ευθύνη για τις ενέργειές μου, ομολογώντας την ενοχή μου, αλλά η κυβέρνηση πότε θα λογοδοτήσει για τα εγκλήματά της;
Οι ΗΠΑ προβάλλουν υπερβολικά την απειλή των χάκερς ώστε να δικαιολογήσουν το βιομηχανικό σύμπλεγμα κυβερνο-ασφάλειας πολλών δισεκατομμυρίων, αλλά ταυτόχρονα είναι υπεύθυνες για τη δημιουργία των συνθηκών που επιθετικά διώκουν και υποτίθεται προσπαθούν να αποτρέψουν. Η υποκρισία του “νόμου και της τάξης” και οι αδικίες που προκαλούνται από τον καπιταλισμό δεν μπορούν να διορθωθούν με θεσμικές μεταρρυθμίσεις, αλλά με κοινωνική ανυπακοή και άμεση δράση. Ναι καταπάτησα το νόμο και πιστεύω ότι οι νόμοι μερικές φορές πρέπει να καταπατούνται ώστε να δημιουργούμε πρόσφορο έδαφος για αλλαγές.
Στα αθάνατα λόγια του Frederick Douglas, “Η εξουσία δεν παραχωρεί τίποτα χωρίς απαίτηση. Ποτέ δεν το έκανε και δεν θα το κάνει ποτέ. Απλά ανακαλύψτε τι δέχονται στωικά οι πολίτες και θα έχετε βρει το ακριβές μέγεθος της αδικίας και των λαθών που θα τους επιβληθούν, και αυτό θα συνεχίζεται μέχρι να βρουν αντίσταση είτε με διάλογο είτε με χτυπήματα, είτε και τα δυο. Τα όρια των τυράννων καθορίζονται από την αντοχή αυτών που καταπιέζονται.”
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μετανιώνω για τίποτα. Καταλαβαίνω ότι έχω κυκλοφορήσει προσωπικές πληροφορίες αθώων που δεν είχαν καμία σχέση με τις επιθέσεις σε θεσμούς που έθεσα ως στόχο. Απολογούμαι για την κυκλοφορία πληροφοριών που ήταν επιβλαβής για άτομα άσχετα με τους στόχους μου. Πιστέυω στο προσωπικό δικαίωμα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων – από την κρατική παρακολούθηση, αλλά και από εμένα, και εκτιμώ την ειρωνεία της δικής μου συμμετοχής στην καταπάτηση των δικαιωμάτων αυτών. Είμαι αφοσιωμένος στο να δουλέψω για να γίνει αυτός ο κόσμος ένα καλύτερο μέρος για όλους εμάς. Συνεχίζω να πιστεύω στη σημασία του χακτιβισμού ως μια πράξη κοινωνικής ανυπακοής, αλλά είναι καιρός για εμένα να προχωρήσω σε άλλες μεθόδους αναζητώντας την αλλαγή. Ο καιρός που είμουν φυλακή έχει επηρεάσει την οικογένεια μου, τους φίλους μου και την κοινότητα. Γνωρίζω ότι με χρειάζονται σπίτι. Αναγνωρίζω ότι 7 χρόνια πριν στεκόμουν μπροστά σε έναν άλλο δικαστή, αντιμετωπίζοντας παρόμοιες κατηγορίες, αλλά αυτό δεν ελαφρύνει την ειλικρίνια των όσων είπα σήμερα.
Χρειάστηκε πολύ ενέργεια για να γράψω αυτές τις γραμμές, να εξηγήσω την δράση μου, γνωρίζοντας ότι κάνοντας αυτό με ειλικρίνεια μπορεί να μου κοστίσει περισσότερα χρόνια της ζωής μου στην φυλακή. Γνωρίζω πολύ καλά ότι μπορεί να καταδικαστώ ακόμη και για 10 χρόνια, αλλά ελπίζω ότι αυτό δεν θα συμβεί, γιατί πιστεύω ότι υπάρχει τόσο πολύ δουλειά ακόμη για να γίνει.
Να είστε δυνατοί και να συνεχίσετε τον αγώνα
