Μετά τη διαδήλωση της 22ας Φεβρουαρίου, τις συλλήψεις στη Νάντη ένα μήνα αργότερα και την επικείμενη επανέναρξη των εξώσεων στην ZAD, παραθέτουμε μερικές σκέψεις σε σχέση με τη κατάσταση του κινήματος ενάντια στο αεροδρόμιο της Notre-Dame-des-Landes.
1.
Στις 22 Φεβρουαρίου στη Νάντη, είναι βέβαιο ότι έγιναν μπάχαλα, είναι βέβαιο ότι ήμασταν ακόμη περισσότεροι/ες από τις προηγούμενες διαδηλώσεις καθώς είναι επίσης βέβαιο ότι χρειάστηκε χρόνος να επαναφέρουν την πόλη στην τάξη μετά το πέρασμά μας. Αλλά ακόμη και έτσι, μπορούν αυτά να δικαιολογήσουν το ότι οι ανώτατες αρχές του κράτους επιτρέπουν να αποκαλούν τους ακτιβιστές της zad ως “ένοπλο κίνημα”, όπως δεν δίστασε να κάνει η νομαρχία της Loire-Atlantique; Μπορεί ένα κράτος δικαίου να κατακρίνει ένα κίνημα δημόσια προσπαθώντας να προτρέψει τον κόσμο να στείλει στην αστυνομία φωτογραφίες και βίντεο για την αναγνώριση διαδηλωτών/τριών; Είναι δυνατόν, οι εκπρόσωποι της νομαρχίας να τηλεφωνούν προσωπικά σε αγρότες της zad για να τους δώσουν λίστες με ονόματα; Πρέπει να πούμε ότι αυτές οι μεθόδοι τρομακτικά θυμίζουν τις πιο σκοτεινές στιγμές της ιστορίας της περιοχής. (Εννοώντας τα καλέσματα που έγιναν μετά τη δολοφονία από την Αντίσταση του αρχηγού του Κομαντατούρ στη Loire-Atlantique το 1941).
Continue reading Ενημέρωση από τη Νάντη: η Ζad, η 22 Φεβρουαρίου και η συνέχεια.