Η μετανάστευση δεν είναι έγκλημα
Κάτω τα σύνορα, κάτω τα έθνη, σταματήστε τις απελάσεις!
Σε παράθυρα και μπαλκόνια καταλήψεων και αυτόνομων στεκιών του Άμστερνταμ έχουν κρεμαστεί πανό και αφίσες σε ένδειξη αλληλεγγύης και υποστήριξης του αγώνα των μεταναστών/ριών και προσφύγων αλλά και σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στον ρατσισμό και την ποινικοποίηση των μεταναστών και μεταναστριών. Η δράση αυτή είναι μέρος της «πανευρωπαϊκής εβδομάδας δράσης ενάντια στον ρατσισμό» (15-23 Μαρτίου) και κάλεσμα για την διαδήλωση το Σάββατο 22 Μαρτίου (1μμ), στην Museumplein του Άμστερνταμ (indymedia.nl/node/21640).
Για μια ακόμη φορά είναι ζωτικής σημασίας να εκφραστούν και να βγουν στο προσκήνιο οι ευρωπαϊκές πρακτικές και συζητήσεις κατά της μετανάστευσης που είναι ουσιαστικά ρατσιστικές, παρέχουν χείριστες συνθήκες διαβίωσης για μετανάστες/ριες με ή χωρίς χαρτιά, επιτρέπουν την σκληρή αστυνομική και κρατική καταστολή και νομιμοποιούν τις απελάσεις.
Η ρατσιστική πολιτική δεν λειτουργεί μόνο στο παρασκήνιο: στις Κάτω Χώρες, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, είναι σαφή πολιτικά εργαλεία, ορατά στην καθημερινή επιβολή του νόμου από τους μπάτσους αλλά και στην ρητορική των μέσων μαζικής ενημέρωσης και λαϊκιστών πολιτικών.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα ρατσισμού στην Ολλανδία είναι ο νέος νόμος που τέθηκε σε ισχύ την 1η Μαρτίου 2014 ο οποίος επιβάλλει ακόμη μία κατάσταση εκτάκτου ανάγκης όπου οι κρατικές αρψές μπορούν να ενεργούν ανεξέλεγκτα και να χρησιμοποιούν την εξουσία τους στο όνομα της ασφάλειας (rijksoverheid.nl/nieuws/2014/02/11/teeven-breidt-mogelijkheden-vreemdelingentoezicht-uit.html). Αυτός ο νόμος βάζει τέλος στο δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής: όταν η αστυνομία, η IND [σημ.μτφ: υπηρεσία μετανάστευσης και πολιτογράφησης], στρατιωτικοί ή άλλοι κρατικοί φορείς υποψιάζονται την παρουσία λεγόμενων “παράνομων αλλοδαπών”, επιτρέπεται να εισέρχονται σε κάθε σπίτι, να κάνουν έρευνα και να συλλαμβάνουν κόσμο χωρίς ένταλμα. Τα άτομα που βρίσκονται στην εν λόγω διεύθυνση μπορεί να υποβληθούν σε σωματικό έλεγχο, συμπεριλαμβανομένων των περιεχομένων των τσαντών και ρούχων, προσωπικής αλληλογραφίας και οποιαδήποτε άλλα προσωπικά δεδομένα, όπως για παράδειγμα στοιχεία που βρίσκονται αποθηκευμένα στα κινητά τους τηλέφωνα.
Επιπλέον, η αστυνομία έχει το δικαίωμα να ζητήσει στο δρόμο τα στοιχεία ανθρώπων που είναι «ύποπτοι για παρανομία» (από την εμφάνιση ή επειδή μιλούν ξένη γλώσσα, για παράδειγμα) και να τους συλλάβουν. Αυτό δεν είναι απλώς ένα εργαλείο για την ποινικοποίηση των μεταναστών/ριών και όσες/ους τους υποστηρίζουν: ο πόλεμος ενάντια στη μετανάστευση είναι σαφές πως χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για να αναστείλει κάθε δικαίωμα, να διευρύνει το πεδίο εξουσίας της αστυνομίας, να παρακολουθεί και να ελέγχει οποιοδήποτε μέρος του πληθυσμού αμφισβητεί και απειλεί το κατεστημένο.
Πρόσφατα, ο δήμαρχος του Άμστερνταμ Βαν Ντε Λάαν προσπάθησε να τραβήξει μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ των μεταναστών και ό,τι έχει οριστεί ως «ολλανδοί πολιτικοί ακτιβιστές» (indymedia.nl/node/21717). Κάθε δήλωσή του ενισχύει τον ρατσισμό, υπονοώντας ότι οι μετανάστες και μετανάστριες είναι παθητικά αντικείμενα, θύματα ή εγκληματίες και ως εκ τούτου δεν είναι ικανοί πολιτικής δράσης. Ο Βαν Ντε Λάαν επίσης δήλωσε ότι ενώ ο ίδιος σκοπεύει να «βοηθήσει τους μετανάστες όπως καθορίζει ο νόμος», στέκεται εναντίων των λεγόμενων «ολλανδών πολιτικών ακτιβιστών», στόχος των οποίων είναι να αλλάξουν τους νόμους περί μετανάστευσης.
Όμως μια τέτοια διάκριση μεταξύ μεταναστών/ριών και «πολιτικών ακτιβιστών» είναι απλώς ένα δικό του πολιτικό οικοδόμημα. Σε όλη την Ευρώπη κινήματα μεταναστών/ριών οργανώνονται ενάντια στη δομική άρνηση βασικών δικαιωμάτων τους, για να γίνουν ορατοί/ές και να αμφισβητήσουν την ποινικοποίηση τους από το κράτος και τις ευρωπαϊκές αρχές. Έτσι, δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ των μεταναστών/ριών και πολιτικών ακτιβιστών/ριών. Η μόνη διάκριση είναι αυτή μεταξύ ανθρώπων με ή χωρίς χαρτιά, ένας διαχωρισμός κατασκευασμένος από ρατσιστικούς νόμους, που περιλαμβάνουν και αποκλείουν, οι οποίοι διανέμουν προνόμια και δικαιώματα. Και φυσικά ο Βαν Ντε Λάαν μας κατανόησε απόλυτα: σκοπεύουμε να συντρίψουμε αυτούς τους νόμους.
Σε έναν κόσμο όπου βασική συνθήκη ευνομίας είναι η επίδειξη μιας νόμιμης ταυτότητα, κάθε πτυχή της ζωής ενός/μια μετανάστη/ριας χωρίς χαρτιά θεωρείται παράνομη. Έτσι, κάθε δράση της/ου είναι μια πολιτική πράξη όπου αμφισβητεί την φιλελεύθερη πολιτική των δικαιωμάτων και ελευθεριών, την ύπαρξη των συνόρων και των εθνικοτήτων και ταρακουνάει την ψευδαίσθηση της ανοιχτής ευρώπης. Οι μετανάστες και μετανάστριες, με την παρουσία τους και την ίδια την ύπαρξή τους, κάνουν ορατές τις μαύρες τρύπες και γκρίζες ζώνες του ευρωπαϊκού κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού συστήματος, το οποίο απαιτεί την εκμετάλλευση ανρθώπου από άνθρωπο και ρατσιστικές πρακτικές για την επιβίωση του .
Από την άλλη πλευρά, η κατάσταση των μεταναστών/ριών χωρίς χαρτιά δεν αποτελεί «ανθρωπιστική κατάσταση έκτακτης ανάγκης», όπως κάποιοι πολιτικοί θέλουν να το πουλάνε. Μάλλον είναι ενσωματωμένη στον καπιταλισμό: τα συμβολικά και πραγματικά σύνορα ενισχύονται όχι μόνο για να αποκλείουν ή να απορρίπτουν ανθρώπους, αλλά και για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις της επισφάλειας και της εκμετάλλευσης των ζωών των μεταναστών/ριών. Έτσι, οι μετανάστες και οι μετανάστριες χωρίς χαρτιά δεν πρέπει να «βοηθηθούν» μέσω της φιλανθρωπίας. Ούτε είναι απαραίτητο να «βρεθεί μια λύση για το πρόβλημα της μετανάστευσης». Αντίθετα, πρέπει να αγωνιστούμε για μια δομική αλλαγή του κόσμου στον οποίο ζούμε, ξεκινώντας από την συντριβή του κουλτούρας και της πολιτικής του ρατσισμού. Ακόμα και όταν αυτό σημαίνει να συντριβούν οι ίδιοι οι νόμοι που τους νομιμοποιούν.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι με το να κρεμάμε αφίσες και πανό, να διαδηλώνουμε, να κάνουμε κατάληψη σπιτιών δεν αλλάζει την κατάσταση. Αλλά αυτά είναι μικρά βήματα και τακτικές που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να κάνουμε τα ζητήματα αυτά ορατά, να ακουστεί η φωνή μας και να δημιουργήσουμε χώρους αμφισβήτησης, αυτονομίας και αλληλεγγύης, όπου ο αντι-ρατσισμός μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
Διαδήλωση ενάντια στον ρατσισμό:
Σάββατο, 22 Μαρτίου, 13.00
Μuseumplein, Amsterdam
21maartcomite.nl/
indymedia.nl/node/21640